ขออัญเชิญบทกลอนอันทรงคุณค่าในพระราชนิพนธ์
รัชกาลที่ 5
"ตามเสด็จไทรโยค"
" ต้นกล้วยไม้เล่นใหญ่กันคราวนี้
อย่างที่มีน้อยจริงยิ่งนับถือ
ที่ดอกใหญ่สีชมพูดูถึงลือ
เขาอึงอื้อกันว่าได้อย่างใหม่มา
อย่างที่มีน้อยจริงยิ่งนับถือ
ที่ดอกใหญ่สีชมพูดูถึงลือ
เขาอึงอื้อกันว่าได้อย่างใหม่มา
รองลงไปดอกห่างอย่างสีขาว
ที่พวงยาวนั้นเป็นพื้นที่ดื่นป่า
เป็นติดแขวนประจำลำนาวา
ทั้งข้างหน้าข้างในไม่มีเว้น"
ที่พวงยาวนั้นเป็นพื้นที่ดื่นป่า
เป็นติดแขวนประจำลำนาวา
ทั้งข้างหน้าข้างในไม่มีเว้น"
"เข้าที่นอนนิ่งฟังน้ำหลั่งไหล
กิ่งกล้วยไม้แขวนตรงส่งกลิ่นหอม
ถึงมีทุกข์ปลุกปลื้มจนลืมตรอม
กิ่งกล้วยไม้แขวนตรงส่งกลิ่นหอม
ถึงมีทุกข์ปลุกปลื้มจนลืมตรอม
เหมือนขับกล่อมยวนใจให้ไสยา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น