วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

>>> สื่อภาษา...คำว่า....."กล้วยไม้" ตอนที่ 4


                           เพียงกล้วยไม้  ดอกหนึ่ง  เราซึ้งค่า
               ยิ่งระย้า ช่อพริ้ง เรายิ่งหวง
               เป็นโลกซึ่ง พิสุทธิ์งาม ไร้ความลวง
              ดั่งสร้อยสรวง สานรู้สึก อันลึกซึ้ง
              มือสองมือ เราจับ กระชับมั่น
  พ้องสัมพันธ์ ให้เห็น ความเป็นหนึ่ง
  ทุกขณะ พันธะมาน ประสานตรึง
  ร่วมกันก้าว ให้ถึง ซึ่งจุดชัย
                          เราต่างเปรียบ จักรเฟือง ประเทืองผล
             ขาดบุคคล คนใด ย่อมไม่ได้
             กิจการนั้น ย่อมจัก ชะงักไป
             เราจึงควร ภูมิใจ ในเกียรติตน
             เสียสละ มานะจินต์ ถวิลมั่น
ร่วมสร้างสรรค์ สมาคม อุดมผล
โดยส่วนรวม เพื่อส่วนรวมร่วมทุกข์ทน
คิดอย่างชน ชั้นปัญญา  สง่ายัง
                        หลงตนต้อง เป็นหนึ่ง อย่าพึงคิด
            หวังทับสิทธิ์ คนอื่นล้วน ไม่ควรหวัง
            เพื่อตนเอง หรือจะมี ความจีรัง
            คงสักครั้ง ที่ต้องทน  อายตนเอง
           ทำใจดั่ง กล้วยไม้งาม ยามแรกผลิ
อย่าได้ตริ หลงตนเอง เป็นคนเก่ง
ความจริงใจ ย่อมค้ำ คนยำเกรง
โลกกล้วยไม้ จะบานเบ่ง  ด้วยเพลงธรรม          
                                                                                                                                       อ.ระพี  สาคริก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น